دنیای از امید درخت از باورهاراخواستم بروی سنگ های باستانی نقش بندم وسنگ های باستانی فریاد زند وبگوید:
یک دنیایی امیدو یک درخت پر ازثمربرای همه بیاییدباهم مرز های دور درازکه نتوانستیم به تنهای به انتهای آن نایل آیم وانگیزه برای دور اندیشی بی تفاوتی گریز ازسیا چال های تاریک که اندیشه ها را با نمد پیچیده است وقله های که جلو چشم های مان را گرفتند ونمی گذارند چهره حقیقت را ببینیم ایجاد کنیم تا باشد در یک اجتماع آگازندگی نمایم وگل را به گلستان اندیشه بکاریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر